2010-07-01

බල්ලොත් එක්ක බෑ සහ සුද්දෙක් ඔබ අමතයි

මෑතදී අපට නාට්‍ය කිහිපයක් බැලීමට ඉඩ හසර ලැබිණි. රවින්ද්‍ර ආරියරත්නගේ 'බල්ලොත් එක්ක බෑ' සහ උදයසිරි වික්‍රමරත්නගේ 'සුද්දෙක් ඔබ අමතයි' යන නාට්‍ය ද්වය ගැන කෙටි සටහනක් තැබීමට මොහොතක් වෙන් කිරීම ඵලදායි වෙතැයි සිතමි. මේ නට්‍ය දෙක ම වර්තමාන සමාජ දේශපාලන සංස්කෘතික ව්‍යුහය කර්කශ ලෙස උපහාසයට ලක් කරන ප්‍රහසන වේ. ඒවා ලෝක ධර්මි නාට්‍ය රීතියට අනුව ලියැවි තිබේ.

සුද්දෙක් ඔබ අමතයි නාට්‍ය යටත්විජිතවාදයේ ප්‍රතිඵලය ලෙස මෙරට තවමත් ශේෂව ඇති බටහිර ගැති පරම්පරාව සහ හීනමාන මානසිකත්වය දැඩි උපහාසයට ලක්කරයි. ඒ උපහාසය තුළින් අපේකම අපේ සම්ප්‍රදාය උපේ උරුමය පිළිබඳ අභිමාණයක් පේක්ෂක හදවත්හි රෝපණය කිරීමට කතුවරයා සමත් වෙයි. අප ගෙන යන අනුකරණාත්මක ආර්ථික දේශපාලන සමාජ මොඩලය දෙස නැවත විවේචනාත්මකව බැලීමට, අප හදවත දෙස තියුණු බැල්මක් හෙලීමට අප යොමු කරන කදිම වස්තු විෂයකි මේ. 1505 සිට අපේ ජානවලට කැවී ඇති හීන දීනත්වය නාට්‍ය ඔස්සේ දැක සිනාසෙන අපි, එහි අපේ පිළිඹිබුව දැක මහත් කම්පණයට පත් වන්නෙමු. මේ වස්තු බීජය ලාංකේය නාඨ්‍ය රසිකයාට සිය භාව විරේචනයට ලබා දුන් නාට්‍යමය ඔසුවක් වැන්න.

එහෙත් මේ නාට්‍යයේ ආකෘතිය පිළිබඳ ව නම් මා තුළ කිසිදු ප්‍රසාදයක් නැත. නාට්‍යයේ ආකෘතිය සකසා ඇත්තේ චතුර දේශපාලඥයෙකු ජනතාව අමතන අයුරිනි. එකී දේශපාලඥයාට වශී වී සවන් දුන් පමණින් ඒ ගුරු කොට නාට්‍ය තැනිය නොහැකි ය. ඒ දෙස නාට්‍ය රසිකයා බලා සිටිතැයි සිතීම ද විහිළුවකි. මේ අසාර්ථක ආකෘතිය නිසා කදිම නාට්‍ය වස්තු බීජයක් පේක්ෂක ජනතාව අතරට ගෙන යාමට තිබු අවස්ථාව මගහැරුණු බව මගේ අවංක අදහසයි. කියන්න උත්සාහ කළ දේ කොතරම් වැදගත් වුවත් එය කිව යුත්තේ නාට්‍ය ආකෘතිය ඔස්සේ ය. එසේ නොවු විට එතැන නාට්‍යයක් නැත. සුද්දෙක් ඔබ අමතයි නාට්‍යය ද ඒ අරුතින් නම් නාට්‍ය නොවන බව කිව යුතු ම ය.

බල්ලොත් එකක් බෑ නාට්‍ය වර්තමාන දේශපාලන ක්‍රමවේදය ඉතා ගැඹුරින් විමසා උපහාසට ලක් කරන කදිම දේශපාලන ප්‍රහසනයකි. එය සුද්දෙක් ඔබ අමතයි මෙන් බලා සිටීමට අපහසු නාට්‍යයක් නොව පේක්ෂක ආකර්ශනය ඉහළින් දිනාගත් නාට්‍යයකි. මැතිවරණයෙන් පරාජය වූ දේශපාලකයෙකු ඒ ආසන්න කාලයේ මුහුණ දෙන අත්දැකීම් මේ නාට්‍යයට විෂය වී තිබේ. දේශපාලන ක්‍ෂේත්‍රය, පවුල් සබඳතා, රාජ්‍ය සේවය ඈ සියලු තැන්හි ඇති දුබලතා ඉසියුම් උපහාසයට පක් කරන්නේ අප හදවත් සිනාවෙන් පුරවා ගැඹුරු රිදීමක් ද ඇති කරමිනි. අබිසරු ලිය සමාජයේ අප නොදකින පැතිකඩක් කදිමට නිරාවරණය කරයි.

නාට්‍ය අවසන සිනාව යටපත් කර අප හදවත් සදාතනික රිදීමකින් පෙළෙන්නට වෙයි. අපට ලෝකය දෙස බැලීමට නව ඇසක් ලැබෙයි. මේ වූ කලී ලාංකික නාට්‍ය රසිකයාට මෑත කාලයේ අත්විඳින්නට ලැබුණු කදිම නාට්‍යයකි. මෙවන් නාට්‍ය නරඹා ඉන් වින්දනයක් ලබන අතර ම අදාළ නිෂ්පාදකවරු ද දිරිමත් කිරීම ලාංකේය නාට්‍ය රසිකයාගේ යුතුකමකි.

No comments: